How to raise your Thai child culturally correct

Originally published at Siam Voices on September 22, 2011 A recent survey has found that the Thai youth is increasingly abusing drugs, cigarettes and alcohol as early as about 15 (although one Thai news outlet has horrendously 'misinterpreted' the numbers). The pollsters have cited "studying difficulties, family issues and financial problems" as causes for young people to turn to narcotics and other stimulants.

A certain group of people in this country though would name different causes for this: moral decay by neglecting true Thai cultural values. Yes, in order to combat the ever-reaching foreign influences, the Thai cultural heralds advise the return to true Thai values and the Ministry of Culture has recently published an article how Thai parents should raise their Thai children in order that the new generation that appreciates the traditional Thai values - and it's quite exhaustive...

ผู้เขียนจึงประสงค์ที่จะให้คุณพ่อคุณแม่ยุคใหม่ได้รู้จักการปลูกฝังให้ลูกมีผลลัพธ์ที่ได้มาจากการให้ลูกๆ มีวัฒนธรรม หรือเรียกอีกนัยหนึ่งว่า การพัฒนาการทางวัฒนธรรมให้กับลูกๆ ของเราซึ่งเป็นเด็กไทย เขาจะต้องเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า จะต้องเป็นผู้ที่สืบทอดวัฒนธรรมให้คงอยู่สืบต่อไป แม้จะมีพัฒนาการให้แปลกใหม่หรือทันสมัย ก็ให้เป็นไปตามกาลเวลาหรือให้เป็นไปในแบบของความร่วมสมัย (Contemporary Culture)

Thus, I see the need to introduce the parents of a new age to the disciplines of raising a child with culture in mind or as it can be also called: "Cultural development for our children," which are our Thai children, who will become adults in the future. They will continue passing on the culture heritage. Although there will be new, strange or contemporary developments, it has to be uphold in its era. (Contemporary Culture)

วิธีการง่ายๆ โดยเริ่มต้นตั้งแต่ลูกอยู่ในวัย ๓-๔ ขวบ ให้หัดร้องรำทำเพลงแบบไทยๆ เช่น สอนให้รำวง ให้ดูสมุดภาพนาฏศิลป์ไทย ให้ฟังเพลงไทย ใส่เสื้อผ้าลายดอกคอกลม ให้ดูการแสดงที่เกี่ยวกับศิลปะไทยบ่อยๆ หรือเป็นภาพการแสดงดนตรีพื้นบ้านทั้ง ๔ ภูมิภาคของไทย ซึ่งปัจจุบันมีขายตามแผงอยู่กลาดเกลื่อน (แต่ต้องเลือกที่เหมาะสมกับวัยของเขา)

Easy steps start when the child is 3-4 years old: practicing singing and dancing to Thai songs like teaching Thai dancing, looking at Thai picture books depicting dancing art, listening to Thai music, wearing a flower pattern shirt with round neck, watching Thai art performances often or watching instrumental folk music performances from all four Thai regions, which nowadays are widely available for purchase (but [parents] have to choose the ones which are age-appropriate)

พออายุได้ ๖-๗ ขวบ ให้เขามีโอกาสเล่นดนตรีไทยอย่างน้อยก็เป่าขลุ่ยได้ ตีระนาดได้ ตีขิมได้ พาไปฟังเพลงและไปดูการแสดงดนตรีไทย นำแผ่นวีซีดีการแสดงดนตรีไทยมาให้ดูบ่อยๆ จนชินทำนองเพลง และคอยให้กำลังใจพาไปสมัครเรียน ให้ครูมาสอน ส่งเสริมให้รักดนตรีไทยในวันหยุดพาไปทำบุญที่วัด หรือวันสำคัญทางศาสนาพาลูกไปวัดนำข้าวปลาอาหารไปถวายพระ หัดให้เด็กพับดอกบัว หัดให้เด็กกำดอกไม้ให้เป็น สอนให้รู้ว่า ธูป เทียน เอาไว้ใช้ทำอะไรสอนให้ลูกถวายของพระ (ประเคน) สอนให้ลูกกราบพระเป็น [...] สอนให้ลูกรู้จักไหว้พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ครู อาจารย์ พาลูกไปงานประเพณี ไปให้เคารพบรรพบุรุษแบบของทางจีน ที่เรียกว่า เช็งเม้ง ของไทยก็ไปทำบุญกระดูก บังสุกุลกระดูกในวันตรุษสงกรานต์

When they have reached ages 6-7 they should play Thai instruments, at least the khlui, ranat and khim, accompany them to performances of Thai instrumental music, show them VCDs of such performances very often until they are familiar with the sound, and encourage to sign up for classes [and/or] hire a teacher. Stimulate their love for Thai instrumental music, accompany them to make merit at the temple on holidays or on important religious days, bring them to a temple, offering food to monks, practice folding a lotus, bundling flowers, learn to to use an incense stick and candle, learn how make offerings to the monk, to worship the monk [...], teach them how to greet the parents, grandparents and teachers, let them pay respect the ancestors in the Chinese ritual of Qingming or the Thai equivalent is the worship of the ancestors' remains during Songkran. (!!!)

พออายุได้ ๘-๑๐ ขวบ พาไปวัดสำคัญๆ ในตัวจังหวัด ในตัวอำเภอ หรือในเมืองใหญ่ๆ ให้รู้จักโบราณสถาน เช่น รู้จักพระอุโบสถ รู้จักใบเสมารอบๆ พระอุโบสถ รู้จักช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ คันทวย รู้จักเจดีย์ พระบรมธาตุเจดีย์ พระบรมสารีริกธาตุเจดีย์ พาไปดูยักษ์วัดโพธิ์ ยักษ์วัดแจ้ง พาไปดูฤๅษีดัดตนวัดโพธิ์ให้เป็นสมาชิกชมรมภาษาไทยในโรงเรียน ชมรมดนตรีไทย ชมรมนาฏศิลป์ไทย

During ages 8-10, show them the most important temples in the province, in the district or in the big cities, historical sites, get to know the ordination hall (Phra Ubosot), its border stones (Bai sema), the chofah, the bai raka and the hang hongse and the kan tauy, the chedi, the [chedis with the relics of Buddha or famous Buddhist monks], the giant figures of Wat Pho and Wat Arun (...), sign them up for  Thai language club in school, Thai music club and Thai dancing club.

พออายุได้ ๑๑-๑๕ ขวบ พาลูกๆ ไปดูภายในพระอุโบสถ ให้เห็นภาพจิตรกรรมฝาผนัง คุยให้ลูกเข้าใจภาพพุทธประวัติ พระประธาน พระอุโบสถ ภาพแกะสลักบานประตู ภาพประดับมุก (...) พาลูกไปดูหนังไทยเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ดนตรี นาฏศิลป์ ส่งเสริมให้ลูกใช้เวทีแสดงดนตรีไทย นาฏศิลป์ ประกวดแข่งขันดนตรี นาฏศิลป์ หรือแม้แต่การใช้เวทีประกวดมารยาทไทย หาโอกาสให้ลูกได้เป็นตัวแทนวันแม่ วันพ่อแห่งชาติ หรือเป็นตัวแทนไหว้ครู (...) ส่งเสริมให้ลูกได้บรรพชาเป็นสามเณร ลูกสาวให้ปฏิบัติธรรม นั่งสมาธิ หรือบางครั้งให้ไปเรียนทำอาหาร หรือช่วยพ่อแม่ทำกับข้าว ทอดไข่ หุงข้าว (หม้อไฟฟ้า) ทำขนม จัดโต๊ะอาหาร ตำน้ำพริก ไปจ่ายกับข้าวกับคุณพ่อคุณแม่ (...) รู้จักการหั่นผัก ปอกเปลือกผลไม้ สอนให้รู้จักพืชสมุนไพร ล้างจานข้าว เก็บกวาดบ้าน ถูบ้าน ซักเสื้อผ้าของตนเอง หัดรีดผ้า สอนให้ลูกพูดจาให้ไพเราะ (...) ใช้ภาษาให้ถูก (...) พูดให้มีหางเสียงการคุยโทรศัพท์กับเพื่อนหรือบุคคลอื่นๆ (...)

When 11-15 years old, show them the ordination hall, the religious paintings inside, explain them the history of Buddhism, the positions of the Buddha, the ordination, the door carvings, the marquetry (...) bring them to showings of movies about Thai history, traditional music and dance, encourage them to perform Thai traditional music and dance on stage and in competition or even just in Thai etiquette competition. Find a way for your child to be a representative on Mother's Day [the Queen's birthday], Father's Day [the King's birthday], Teacher's Day (...) encourage your son to be a novice monk, your daughter to take up meditation or sometimes cooking classes or help the parents with cooking, fry eggs and cook rice (with an electric rice cooker), bake sweets, make the tables, make chili paste, buying groceries with the parents, knowing to cut vegetables, peel fruits, mix herbs, cleaning the plates and the home, wash and iron your own clothes, teach them to speak politely and correctly, always "khrap" or "kha" [polite particles at the end of sentences] during phone calls (...)

พออายุได้ ๑๖-๑๘ สอนลูกชายให้เป็นสุภาพบุรุษสอนลูกสาวให้เป็นสุภาพสตรี สอนให้รู้จักการแต่งกายแบบไทย สอนให้รู้จักการเลือกแบบสีเสื้อผ้า ให้ใช้ผ้าลายไทยในหลายๆ โอกาส พาลูกไปงานของญาติพี่น้อง ให้รู้จักพี่ป้า น้า อา สอนให้รู้จักการรักนวลสงวนตัวสำหรับลูกสาวสอนให้ลูกชายรู้จักให้เกียรติสตรี สอนให้รู้จักเลือกคบเพื่อน สอนให้ลูกเป็นคนมีจิตสาธารณะ รู้จักให้ มีความเอื้ออาทรต่อผู้อื่น รู้จักความมีเมตตา สุภาพต่อบุคคลอื่น และแม้แต่สัตว์เลี้ยงต่างๆ

When they have reached the ages 16-18, teach your children to behave politely, how to dress in a Thai way, how to choose style and color, to use Thai patterns and motives often, bring them to festivities of relatives, to get to know the aunts and uncles, teach your daughter to "value their body" [=not to randomly let boys come close], teach your son to respect towards girls, how to choose their friends, to behave socially, be compassionate and other living animals.

หากคุณพ่อคุณแม่ สามารถทำอย่างที่ผู้เขียนอ้างถึงไว้ว่า เลี้ยงลูกอย่างไรให้มีวัฒนธรรม บทความนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ซึ่งหากจะพรรณนาให้ครบถ้วนกระบวนความคงเขียนสาธยายได้มากมายจนอ่านไม่รู้จักจบสิ้น จึงฝากเป็นอนุสติให้ได้คิดเท่านั้นว่า“วัฒนธรรมไทย ถ้าหากคนไทยไม่ปฏิบัติ ไม่สืบทอดแล้วใครจะทำให้วัฒนธรรมไทยอยู่คู่กับชาติไทยได้ถ้าไม่ใช่คุณ”

This is just one of many guidelines parents should follow to raise a child with culture in mind. In order to write the full version, it would find no end. With this in mind, I want the readers to think about Thai culture, if no one spares a single thought on it, who will keep a Thai culture that fits this country, if not you!

"เลี้ยงลูกอย่างไรให้มีวัฒนธรรม", Thai Ministry of Culture, August 11, 2011, translation by me

Now, where do we begin? First off, this is quite a meticulous list of things to teach a child and I'm not sure if the parents know all of it. Second, the suggestions of what to do at what age are somewhat strange: why teaching them about good behavior when they are already almost 15, for example? Third, there's a heavy emphasis on Buddhist traditions - what about those Thais of different belief?

The fundamental problem of these Thai cultural heralds is the understanding of culture(s) and their approach about teaching these. As seen in the topless Songkran dancer brouhaha earlier this year or the 'crackdown' on planking, the knee-jerk reactions to everything that does not fit a concept of 'Thai history' and 'Thai culture' that has been constructed just within the last century show the failure to accept the co-existence of several cultures and sub-cultures, no matter how alien and weird they are. At the very least, they may be tolerated as long as the prime 'culture' taught in school and promoted by institutions like the ministry of culture reigns over those. In the very end though, culture can be taught - but not directed!

Saksith Saiyasombut is a Thai blogger and journalist currently based in Bangkok, Thailand. He can be followed on Twitter @Saksith and now also on his public Facebook page here.

Did a monk really predict 'damage once Thailand has a female PM'?

Originally published at Siam Voices on September 20, 2011 Thais can be a superstitious bunch of people. Whether it's amulets or tattoos, many just do not want to take any chances. When it comes to political fortune telling, much attention is paid to the men, who have gained such wisdom to give a prophecy about how the balance of power will play out in the future. Some of them are (intentionally) cryptic, some are more concrete (but yet wrong) - nevertheless, such things regularly make the headlines in Thailand, as seen recently when former Prime Minister Abhisit Vejjajiva was surveying the flooding situation in Sing Buri province:

(ที่มา ข่าวสดออนไลน์)

(...) นายอภิสิทธิ์ได้เข้านมัสการพระธรรมสิงหบุราจารย์ (หรือหลวงปู่จรัญ ฐิตธมฺโม) ที่วัดอัมพวัน (...) พร้อมกับสนทนาขอข้อมูลและคำแนะนำถึงการแก้ไขสถานการณ์น้ำท่วม (...)

ในระหว่างการสนทนาหลวงพ่อจรัญ กล่าวกับนายอภิสิทธิ์และกลุ่มสื่อมวลชน (...) เคยได้อ่านคำทำนายของหลวงพ่อฤาษีลิงดำกันหรือยัง (...) ถ้าประเทศไทยมีนายกฯ เป็นผู้หญิงจะทำให้บ้านเมืองเสียหาย มีปัญหา จึงขอให้นายอภิสิทธิ์รักษาเนื้อ รักษาตัวให้ดี เพราะจะได้กลับมาเป็นนายกฯ อีกครั้งหนึ่งแน่ (...)

(via Khao Sod Online)

(...) Abhisit paid respect to Phra Dharma Singha Bhurajarn (also known as Luang Pho Jaran) at Wat Amphawan (...) and to discuss the flood situation.

During the the discussion, Luang Pho Jaran asked if Abhisit or members of the press (...) have read the prophecies by Luang Pho Ruesi Ling Dam. (...) "If Thailand has a female prime minister, the country will take damage and have problems." Thus, [Luang Pho Jaran told] Mr. Abhisit should take good care of himself, since he will surely be prime minister a second time. (...)

""หลวงปู่จรัญ" ยกคำทำนายฤาษีลิงดำทัก "มาร์ค" นั่งนายกฯรอบ2 เหตุผู้นำหญิงทำบ้านเมืองเสียหาย", Matichon, September 16, 2011, translation by me

Now that sounds very concrete and something that Abhisit and like-minded people probably love to hear at the moment. But if something sounds too good to be true, it probably is. When you look at another Thai newspaper, things kind of start to appear not the same way as they did at the beginning. Thai Rath ran the headline "Double premiership awaits, Mark rejoices, Ruesi Ling Dam predicts" and wrote in their subheader:

หลวงพ่อจรัญ ยกคำทำนายเกจิดังหลวงพ่อฤษีลิงดำ ทัก"มาร์ค"จะได้รีเทิร์นนายกรัฐมนตรีรอบสอง แนะรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี เพื่อจะได้กลับมาดูแลทุกข์สุขของประชาชน...

Luang Pho Jaran cites prophecy by Luang Pho Ruesi Ling Dam that "Mark" [Abhisit's nickname] will return as prime minister for a second time, advises him to take good care of himself in order to take care of the people again...

"ได้เบิ้ลนายกฯ มาร์คปลื้ม ฤษีลิงดำทำนาย", Thai Rath, September 16, 2011

Now who said what? And has any monk predicted chaos once this country is governed by a woman? And how can the monk foresee a second prime minister tenure for Abhisit? This small religious gaffe prompted Wat Tha Sung, the temple of the aforementioned Luang Pho Ruesi Ling Dam to issue following statement:

ตามที่มีข่าวลงในหน้าหนังสือพิมพ์หลายฉบับ นับตั้งแต่วันที่ 16 กันยายน 2554 ทางทีมงานฯ เว็บวัดท่าซุงขอชี้แจงว่า เป็นความเข้าใจคลาดเคลื่อนในเรื่อง "คำทำนาย" เหล่านี้ เพราะสมัยที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน "ฤาษีลิงดำ" ท่านไม่เคยมีคำทำนายเหล่านี้ออกมาเผยแพร่ เพราะท่านไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวในด้านการเมืองแต่อย่างใด (...)

After reports in several newspaper on September 16, 2011, Wat Tha Sung wants to clarify that there is a misinterpretation of the "prophecy" because Luang Pho Ruesi Ling Dam has never said such things because his holiness has not intervened into politics at all. (...)

ฉะนั้น ทางทีมงานฯ จึงขอยืนยันว่า แม้ในปัจจุบันนี้ทางวัดท่าซุงก็มิได้เชื่อถือคำทำนายเหล่านี้ โดยเฉพาะคำพูดของหลวงพ่อจรัญใน "ไทยรัฐ" ที่กล่าวว่า "หลวงพ่อฤษีลิงดำ ทัก"มาร์ค"จะได้รีเทิร์นนายกรัฐมนตรีรอบสอง" นั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอน เพราะหลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านมรณภาพไปนานแล้ว และหากเป็นคำพูดจากหลวงพ่อจรัญด้วย คิดว่าท่านคงจะเข้าใจผิดอย่างแน่นอน

We insist that the temple now does not believe in that prophecy, especially Luang Pho Jaran's quote in "Thai Rath" that "Luang Pho Ruesi Ling Dam predicts that "Mark" will return as prime minister for a second time" - that is definitely impossible because Luang Pho Ruesi Ling Dam has passed away a long time ago [in 1992]

ถ้าท่านผู้อ่านเทียบเคียงกับหนังสือพิมพ์ทั้งสองฉบับนี้แล้ว [และ] "ข่าวสด" ที่อ้างหลวงปู่จรัลบอกว่า ถ้าประเทศไทยมีนายกฯ เป็นผู้หญิงจะทำให้บ้านเมืองเสียหาย มีปัญหา จะเห็นว่าการเสนอข่าวก็ยังไม่ตรงกัน แต่ถึงอย่างไรก็ทำให้ทางวัดเสียหาย และเกิดความข้องใจในโลกออนไลน์ เพราะมีการนำข้อข่าวเหล่านี้ไปโพสต์ออกความเห็นกันมีทั้งลบและบวก บางคนก็มีการจ้วงจาบไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

If the readers compare both newspapers [and] "Khao Sod"'s citation of Luang Pho Jaran, that if Thailand has a female prime minister he country will take damage and have problems, you will see that their reporting is not the same. But nevertheless it brings the temple into disrepute and raises doubt online because this will be posted to express their opinions, which has both its positive and negative sides. Some will show disrespect because of that limited knowledge [about the subject].

ด้วยเหตุนี้ จึงขอให้ทุกท่านที่ได้อ่านข่าวนี้แล้ว โปรดใช้วิจารณญาณไตร่ตรอง "ข่าว" (...)

We request all readers to use caution towards "news" (...)

Official Statement by Wat Tha Sung, September 17, 2011, translated by me

Thanks to shoddy reporting by both Khao Sod and Thai Rath some people have unnecessarily raised their hopes that things might change sooner than later and have posthumously attributed a monk with an outlandish prophecy. Call it karma, call it fate, but again: if something's too good to be true, it probably is.

Saksith Saiyasombut is a Thai blogger and journalist currently based in Bangkok, Thailand. He can be followed on Twitter @Saksith and now also on his public Facebook page here.

Thai Tourist Police launch iPhone app... in Thai

Originally published at Siam Voices on September 15, 2011

In an effort to keep up with the times, many Thai agencies and state organizations are releasing smartphone apps. Plenty of those are handy tourist guides. Now Thailand's Tourist Police have released a free app as well and the description sounds pretty good...

The purpose of this web site for facilitating of both local and foreign tourist police station, attraction places, restaurants, accommodations, Gas station, hospitals, etc., or when you have accident, you can inform the police immediately with 8 Sub-Division.

Prepared by the Sub-Division 5 of Tourist Police Division

There is one slight catch though - it's entirely in Thai! Well, there are not that many tourists who can already read Thai sufficiently enough to use this app, but I'm pretty sure that the next update will be bilingual. Until then, those who want to use the app have to learn the language - there's probably an app for that, too...!

via @RichardBarrow

Saksith Saiyasombut is a Thai blogger and journalist currently based in Bangkok, Thailand. He can be followed on Twitter @Saksith and now also on his public Facebook page here.

Tongue-Thai’ed! Part VIII - Tea Money left to learn: Minister touts transparent bribes for schools

Originally published at Siam Voices on September 13, 2011 “Tongue-Thai’ed!” encapsulates the most baffling, amusing, confusing, outrageous and appalling quotes from Thai politicians and other public figures – in short: everything we hear that makes us go “Huh?!”. Check out all past entries here.

Education is one of the many problems hindering Thailand from being competitive compared to its regional neighbors, often due to anachronistic attitudes towards teaching (for example foreign languages). While Prime minister Yingluck Shinawatra said in a press conference in July that the Thai education system has to change in order to support "life-long learning", the new government has not made any far-reaching proposals yet other than handing out free tablet PCs to school children (more on that in a future blog post).

One of the issues plaguing Thai parents is to get their children into better schools. And normally, when there are no good schools in the district they're living, they of course would try for one somewhere else more prestigious - in many cases parents are willing to pay bribes in order to send their children there.

The new education minister Woravat Auapinyakul wants to tackle this problem head-on, but not in the way many would have thought...

นายวรวัจน์ เอื้ออภิญญกุล รมว.ศึกษาธิการ เปิดเผยกรณีมีแนวคิดเปิดช่องคนรวยจ่ายแป๊ะเจี๊ยะเข้าโรงเรียนดัง ว่า (...) ต้องยอมรับว่ามีการจ่ายแป๊ะเจี๊ยะกันอยู่ ตนอยากจะเอาสิ่งที่อยู่ใต้ดินมาอยู่บนดิน (...) ต้องไม่กระทบสิทธิคนอื่น

Woravat Auapinyakul, Minister of Education, has hinted at the idea to pave the way for rich people to pay 'additional fees' for the attendance to prestigious schools, saying (...) that "we have to accept that there are some 'hidden payments' being made. Thus, I want to bring out what's hidden below to the surface (...) It must not affect the rights of others"

(...) สิ่งที่ทำแบบหลบๆซ่อนๆ มีการฝากกันเพื่อให้เข้าเรียนในโรงเรียน แต่ไปเข้ากระเป๋าคนบางคน ต่อไปต้องรายงานและชี้ให้ศธ.รู้ใครอยากจะรับก็รับได้แต่ต้องบอก (...) ตนไม่อยากให้มองว่าเป็นเรื่องการแลกที่นั่งเรียนอย่างเดียว

"Money paid for a school entry has been done in secret [in the past], but that [money] sometimes goes into someone's pockets. From now on, they have to report [such payments] to the Ministry of Education - whoever wants to receive can do that, but they have to report. (...) I don't want the people to think that this is just [an issue of] exchanging money for a school seat!"

"รมว.ศึกษาดัน“แป๊ะเจี๊ยะ”ขึ้นบนโต๊ะ", Daily News, September 12, 2011, translation by me

Woravat suggests that this money should be used to in order to improve the school and this initiative should provide more transparency where actually that money goes into. While never directly uttered by the minister, the use of the word "แป๊ะเจี๊ยะ" in that article is noticeable, which actually means "tea money" (as in bribe). So, in an effort to prevent the payment of bribes in order for parents to send their children to prestigious school, Woravat basically endorses the payment of bribes (as long as it is 'transparent') and thus also supports the idea of competitiveness among schools and parents instead of trying to raise the quality standards of all schools onto the same level.

But hey, if there's enough money left to burn, then there's enough money left to learn - except for those who don't!

h/t to a reader for the link

Just because we have a new government, it doesn't mean they all suddenly stop saying stupid things. If you come across any verbosities that you think might fit in here send us an email at siamvoices [at] gmail.com or tweet us @siamvoices.

Saksith Saiyasombut is a Thai blogger and journalist currently based in Bangkok, Thailand. He can be followed on Twitter @Saksith and now also on his public Facebook page here.

Announcing: Talk at Payap University on September 27, 2011

This is an open event, anyone is invited to come and you can RSVP on the Facebook event page. Also, you have any suggestions and hints for material, links, videos etc. send me an email, tweet or post on my Facebook page.

"Challenging the Sovereign Narrative - Media Perceptions of the Thai Political Crisis and the (missing) Role of Social Media"

Speaker: Saksith Saiyasombut

When: Tuesday, 27 September 2011, 5-6pm

Place: Room 317, Pentecost Building, Mae Khao main campus, Payap University

The Kingdom of Thailand rarely pops up on the global news landscape and if so, then it is mostly for a so-called ‘soft’ story. In recent years though, political struggles, often escalating in violent protests on the streets of Bangkok, have dominated the airwaves of the international media outlets, only to disappear shortly after the protests have ended. With the Thai political crisis dragging on for several years now, reporters are struggling to properly report and explain the situation without simplifying this to just a color-coded conflict between two opposing groups. In particular, the anti-government Red Shirt protests of 2010 were a watershed moment for how Thailand and its political crisis are regarded, with many Thais objecting to the foreign media's coverage, as much as to openly vilify the international TV news networks. On the other hand, the domestic media have failed in its role to objectively explain and provide context to the political developments of recent years.

The more important issue is the rise of social media to counter a sovereign narrative of the mainstream and state media - however, Thailand has yet to see a grassroots revolution fueled by the Internet. Nevertheless, online services like Twitter and Facebook provide Thais a way to read and express alternative viewpoints and also a platform to  fill the journalistic void left by other media outlets, but are threatened by the country’s ambiguously written Computer Crimes Act and lèse majesté law.

This talk looks at the perceptions of the international and domestic media of the Thai political crisis and why this struggle has not translated into an online uprising yet and aims to examine opportunities for "filling in the blanks" left by the mainstream media.

Saksith Saiyasombut is a Thai political blogger and journalist. He wrote for his hometown newspapers Weser Kurier and Weser Report in Bremen, Germany, before working as an editorial assistant for Asia News Network and contributing reporter at The Nation. He started blogging about Thai politics on his personal website  www.saiyasombut.com in early 2010 and since September 2010, Saksith now writes for Siam Voices, a collaborative blog on Thai current affairs on the regional blog and news network Asian Correspondent. He is also currently a graduate student of Southeast Asian Studies at the University of Hamburg, Germany.

Quality Journalism at The Nation - Part I

Original article (as long as it's still online): link